- demonstratio
- dēmonstrātĭo, ōnis, f. [id.], a showing or pointing out, as with the finger, an indication, description, designation.I.In gen. (good prose):II.
gestus universam rem et sententiam non demonstratione sed significatione declarans,
Cic. de Or. 3, 59:conversam habere,
id. Verr. 2, 4, 59:hujus generis demonstratio est, et doctrina ipsa vulgaris,
id. de Or. 3, 55, 209:temporum horum,
Plin. 4, 13, 27, § 93.—In plur., Cic. Fin. 4, 5, 13.—In partic.A.In rhetor.1.The demonstrative or laudatory kind of oratory, i. q. demonstrativum genus, Cic. Inv. 1, 9, 12; Quint. 3, 4, 13; 11, 3, 115.—2.A vivid delineation, picturesque presentation, Gr. diatupôsis energeia, Auct. Her. 4, 55, 68; cf. Quint. 9, 2, 40.—B.In jurisprud., a clear and complete declaration of one's will, Dig. 35, tit. 1:b.de condicionibus et demonstrationibus,
Gai. ib. 17; ib. 30, 1, 74.—The bounding or limiting of a place, Dig. 8, 1, 13; 10, 1, 12.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.